Behandeling: Lichtenstein vs Stoppa vs TEP vs TAPP

Er zijn veel verschillende behandelmethoden ontwikkeld om een liesbreuk te verhelpen. Dé ideale operatietechniek bestaat niet, iedere techniek heeft voor- en nadelen. Bovendien is iedere patiënt anders, dus wat voor de één goed werkt, kan voor een andere patiënt geen goede oplossing zijn.

In het Liesbreukcentrum Limburg worden operatietechnieken toegepast die zeer uitgebreid onderzocht zijn en waarvan onomstotelijk bewezen is dat ze tot goede resultaten leiden. Recent wordt ook een nieuwere techniek toegepast namelijk de TREPP methode. Omdat dit een recente ontwikkeling is, is er nog geen jarenlang onderzoek verricht naar deze TREPP methode. Medisch inhoudelijk lijkt de TREPP methode qua ingreep hetzelfde als de TEP methode, alleen wordt de operatie met 1 klein sneetje in de lies uitgevoerd en niet met de kijkoperatie. Na aanwijzingen dat er toch meer kans zou kunnen zijn op een breuk die weer terugkomt, werd de TREPP methode niet meer aangeraden bij de laatste revisie van de Internationale richtlijn liesbreukchirurgie. In ons ziekenhuis wordt de TREPP methode dan ook niet meer toegepast.

Wel worden toegepast:

1. de TEP-methode, een kijkoperatie volgens de laparoscopische Totaal Extraperitoneale Plastiek
   Dit is bij de meeste patiënten de behandeling van eerste keuze met weinig kans op pijnklachten of een recidief breuk. Deze ingeep wordt altijd uitgevoerd onder algehele anesthesie.
2. de Lichtenstein-plastiek, een open methode met gebruik van ultra-lichtgewicht kunststof matje
   Dit wordt gezien als een goede methode bij de patiënten die om wat voor reden ook niet geschikt zijn voor een TEP-operatie, bijvoorbeeld omdat ze in dat gebied reeds geopereerd zijn of omdat ze beter geen narcose kunnen krijgen. Deze ingreep kan uitgevoerd onder algehele anesthesie, maar ook onder ruggenpriksverdoving of lokale anesthesie.
3. de TAPP-methode, een kijkoperatie volgens de laparoscopische TransAbdominale Preperitoneale Plastiek
   Deze methode wordt gezien als een alternatief voor de TEP-methode en kan toegepast worden bij sommige patiënten waar een TEP wel wenselijk zou zijn, maar technisch lastig uitvoerbaar doordat er al eerder geopereerd is in dit gebied.
4. de Stoppa-methode, een uitgebreide open reconstructie.
   Deze wordt toegepast bij patiënten met een zeer grote of complexe liesbreuk, meestal nadat al eerder meerdere andere operaties gefaald hebben.
5. De Shouldice-methode, een open methode zonder matje. De kans op pijnklachten en op een terugkomst van de breuk lijken daarmee wel wat groter, zodat dit bij de meeste mensen niet de eerste keuze is.

Met uw chirurg kunt u samen bespreken welke opties er zijn en wat voor u de meest optimale methode is.